درد مچ دست و روشهای درمان آن

درد مچ دست می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از آسیب‌های جزئی تا شرایط پزشکی زمینه‌ای. در اینجا برخی از علل شایع درد مچ دست آورده شده است:

رگ به رگ شدن و کشیدگی: رگ به رگ شدن مچ دست زمانی رخ می دهد که رباط های مچ دست کشیده یا پاره می شوند، اغلب به دلیل افتادن یا ضربه ناگهانی. کشیدگی مچ دست شامل کشش یا پارگی عضلات یا تاندون‌های مچ دست است. هر دو می توانند باعث درد، تورم و محدودیت دامنه حرکتی شوند.

سندرم تونل کارپال (CTS): CTS وضعیتی است که با فشرده شدن عصب میانی در هنگام عبور از یک راه باریک در مچ دست به نام تونل کارپ مشخص می شود. می تواند باعث درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف در دست و انگشتان شود.

تاندونیت: تاندونیت به التهاب یا تحریک تاندون‌های مچ دست اشاره دارد که اغلب به دلیل حرکات مکرر یا استفاده بیش از حد است. می تواند باعث درد، تورم و مشکل در گرفتن یا انجام برخی حرکات شود.

آرتریت: انواع مختلف آرتریت، مانند استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید، می‌تواند روی مفصل مچ دست تأثیر بگذارد و منجر به درد، سفتی، تورم و کاهش دامنه حرکتی شود.

سایر دلایل درد مچ دست

شکستگی یا دررفتگی: شکستگی یا دررفتگی مچ دست ممکن است در اثر زمین خوردن یا ضربه ایجاد شود و باعث درد شدید، تورم، تغییر شکل و محدودیت حرکت شود.

کیست های گانگلیونی: کیست های گانگلیونی توده های غیرسرطانی پر از مایع هستند که معمولا روی مچ دست یا دست ایجاد می شوند. آنها می توانند باعث درد، ناراحتی و محدودیت حرکت مچ شوند.

آسیب‌ های فشاری مکرر: فعالیت‌هایی که شامل حرکات تکراری یا استفاده بیش از حد از مچ دست هستند، مانند تایپ کردن یا استفاده از ابزارهای دستی، می‌توانند منجر به آسیب‌های فشاری مکرر مانند تاندونیت یا سندرم تونل کارپال شوند.

گیر افتادن عصب: سایر اعصاب مچ دست، مانند عصب اولنار یا رادیال، می توانند فشرده یا به دام افتاده و باعث درد، سوزن سوزن شدن یا بی حسی شوند.

درمان درد مچ دست

درمان درد مچ دست بستگی به علت زمینه ای و شدت بیماری دارد. ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• استراحت دادن به مچ دست و اجتناب از فعالیت هایی که درد را تشدید می کند.
• استفاده از کمپرس یخ برای کاهش درد و تورم.
• استفاده از داروهای مسکن بدون نسخه یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب.
• استفاده از مچ بند یا آتل برای حمایت و محدود کردن حرکت.
• تمرینات فیزیوتراپی و کاردرمانی برای بهبود قدرت، انعطاف پذیری و دامنه حرکتی.
• تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و درد.

در برخی موارد، جراحی ممکن است لازم باشد، به ویژه برای شکستگی، سندرم تونل کارپال شدید یا سایر مسائل ساختاری.
اگر درد شدید یا مداوم مچ دست را تجربه می کنید، توصیه می شود با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مانند پزشک یا متخصص ارتوپدی مشورت کنید.

فیزیوتراپی و کاردرمانی تخصصی دست

فیزیوتراپی تخصصی دست که به عنوان دست درمانی نیز شناخته می شود، بر ارزیابی و درمان شرایطی که بر دست، مچ دست و ساعد تأثیر می گذارد، تمرکز دارد. دست درمانگران فیزیوتراپیست های تخصصی یا کاردرمانگرانی هستند که آموزش های پیشرفته ای در زمینه توانبخشی دست دارند. آنها برای بازگرداندن عملکرد، کاهش درد و ارتقای بهبودی بهینه با افرادی که آسیب‌های دستی، شرایط یا جراحی دارند، از نزدیک کار می‌کنند. 

متخصصان ما در کلینیک تخصصی دست در غرب تهران – بهترین کلینیک تخصصی دست در سعادت آباد – ارزیابی کاملی از وضعیت دست فرد انجام می دهند، از جمله ارزیابی دامنه حرکت، قدرت، احساس و توانایی های عملکردی. آنها همچنین ممکن است عواملی مانند بافت اسکار، تورم و ثبات مفصل را ارزیابی کنند.

بر اساس یافته‌های ارزیابی، دست‌درمانگران برنامه‌های درمانی فردی را متناسب با نیازها و اهداف خاص فرد ایجاد می‌کنند. برنامه درمانی ممکن است شامل ترکیبی از تمرینات درمانی، تکنیک های درمان دستی و روش ها باشد.

دست درمانگران تمرینات خاصی را برای بهبود قدرت، انعطاف پذیری و هماهنگی عضلات دست، مچ و ساعد تجویز می کنند. این تمرینات بسته به شرایط فرد و اهداف عملکردی ممکن است حرکات خاصی مانند گرفتن، نیشگون گرفتن یا مهارت را هدف قرار دهند.

سایر راهکارهای درمان تخصصی درد مچ دست

دست درمانگران از تکنیک های مختلف درمانی دستی برای رفع سفتی مفاصل، بافت اسکار و محدودیت های بافت نرم استفاده می کنند. این ممکن است شامل تحرک مفصل، تحرک بافت نرم و تکنیک‌های آزادسازی میوفاشیال برای بهبود دامنه حرکت و تحرک بافت باشد.

درمانگران دست در طراحی و ساخت آتل ها یا ارتزهای سفارشی برای حمایت از دست، مچ یا انگشتان در طول فرآیند بهبود مهارت دارند. آتل‌ها می‌توانند به محافظت از ساختارهای آسیب‌دیده، کاهش درد و ارتقای هم ترازی و عملکرد مناسب کمک کنند.

درمانگران دست طیفی از تکنیک ها را برای مدیریت درد مرتبط با شرایط دست به کار می گیرند. این ممکن است شامل روش هایی مانند گرما یا سرما درمانی، اولتراسوند، تحریک الکتریکی یا تیپینگ باشد.

متخصصان کاردرمانی دست بر بهبود توانایی فرد برای انجام فعالیت‌های روزمره زندگی مانند آراستگی، لباس پوشیدن، غذا خوردن و کارهای خانگی تمرکز می‌کنند. آنها ممکن است راهبردهای انطباقی ارائه دهند، وظایف یا محیط ها را اصلاح کنند و تکنیک هایی را برای افزایش استقلال و کارایی در این فعالیت ها آموزش دهند.

بیشتر بخوانید :

فیزیوتراپی در درمان فروزن شولدر

تاندونیت شانه و فیزیوتراپی آن