کاردرمانی ام اس

کاردرمانی ام اس یکی از بخش های مهم برنامه توانبخشی بیماران مبتلا به ام اس است که کمک زیادی به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به ام اس می کند.

ام اس مخفف مولتیپل اسکلروزیس است که یک بیماری خودایمنی مزمن است که بر سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) تأثیر می گذارد. در بیماری ام اس، سیستم ایمنی به اشتباه به پوشش محافظ رشته های عصبی به نام میلین حمله می کند که منجر به التهاب و آسیب می شود. این آسیب جریان طبیعی تکانه های الکتریکی در طول اعصاب را مختل می کند و باعث ایجاد طیف گسترده ای از علائم می شود.

علت دقیق مولتیپل اسکلروزیس به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی را شامل می شود. برخی از عوامل بالقوه ای که ممکن است در ایجاد ام اس نقش داشته باشند عبارتند از استعداد ژنتیکی فرد، عفونت های ویروسی خاص، سیگار کشیدن، کمبود ویتامین D و قرار گرفتن در معرض برخی سموم محیطی.

علائم مولتیپل اسکلروزیس می تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد و در طول زمان تغییر کند و کاردرمانی ام اس نقش مهمی در تخفیف علائم ام اس و کمک به بیماران برای غلبه بر چالش های ناشی از ام اس دارد.

علائم ام اس

• خستگی: احساس خستگی مفرط و کمبود انرژی که اغلب در افراد مبتلا به ام اس تجربه می شود.
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن: بسیاری از افراد مبتلا به ام اس در قسمت های مختلف بدن خود بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن را تجربه می کنند.
• ضعف عضلانی: ضعف یا مشکل در هماهنگی و تعادل می تواند به دلیل اختلال در سیگنال های عصبی رخ دهد.
• مشکلات هماهنگی و تعادل: ام اس می تواند بر توانایی راه رفتن پیوسته و انجام کارهایی که نیاز به حرکات دقیق دارند تأثیر بگذارد.
• مشکلات بینایی: تاری دید یا دوتایی، از دست دادن دید رنگی یا درد چشم ممکن است به دلیل آسیب به اعصاب بینایی رخ دهد.
• مشکلات شناختی: برخی از افراد مبتلا به ام اس ممکن است مشکلاتی در حافظه، توجه، حل مسئله و سایر عملکردهای شناختی داشته باشند.
• تغییرات عاطفی: ام اس همچنین می تواند بر خلق و خوی تأثیر بگذارد و منجر به افسردگی، اضطراب یا بی ثباتی عاطفی شود.

بیشتر بخوانید : فیزیوتراپی ام اس

تشخیص مولتیپل اسکلروزیس معمولاً شامل ترکیبی از ارزیابی تاریخچه پزشکی، معاینه عصبی، آزمایشات تصویربرداری (مانند اسکن MRI) و گاهی تجزیه و تحلیل مایع نخاعی است. هیچ درمانی برای ام اس وجود ندارد، اما گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت علائم، کند کردن پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی در دسترس هستند. این درمان ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروها: چندین روش درمانی برای اصلاح بیماری وجود دارد که می تواند به کاهش دفعات و شدت عودهای ام اس، کند کردن پیشرفت بیماری و مدیریت علائم کمک کند.

مدیریت علائم: از داروها و روش های درمانی مختلفی می توان برای مدیریت علائم خاص مانند اسپاسم عضلانی، خستگی، درد و اختلال عملکرد مثانه یا روده استفاده کرد.

توانبخشی: فیزیوتراپی، کاردرمانی ام اس و گفتار درمانی می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا علائم خود را مدیریت کنند، تحرک و قدرت را بهبود بخشند و استراتژی هایی را برای مقابله با هر گونه محدودیت فیزیکی یا شناختی ایجاد کنند.

اصلاح سبک زندگی: درگیر شدن در ورزش منظم، حفظ یک رژیم غذایی سالم، مدیریت استرس، و اجتناب از محرک های شناخته شده می تواند به افراد مبتلا به ام اس کمک کند تا رفاه کلی خود را بهینه کنند.

کاردرمانی ام اس

کاردرمانی (OT) نقش حیاتی در مدیریت و درمان مولتیپل اسکلروزیس (MS) دارد. کاردرمانگران با افراد مبتلا به ام اس کار می کنند تا به آنها کمک کنند توانایی خود را در انجام فعالیت های روزانه حفظ یا بهبود بخشند، کیفیت زندگی آنها را افزایش دهند و با هر گونه چالش فیزیکی یا شناختی که ممکن است تجربه کنند سازگار شوند. 

کاردرمانگران توانایی های فیزیکی، شناختی و عملکردی فرد را برای شناسایی مناطق مشکل و تعیین مداخلات مناسب ارزیابی می کنند. آنها برای تعیین اهداف و ایجاد یک برنامه درمانی شخصی با فرد همکاری می کنند.

خستگی یک علامت رایج در ام اس است و کاردرمانگران می توانند به افراد استراتژی هایی را برای حفظ انرژی و اولویت بندی فعالیت ها برای مدیریت موثر خستگی آموزش دهند. این ممکن است شامل برنامه ریزی استراحت، استفاده از وسایل کمکی یا تجهیزات تطبیقی، و اصلاح تکنیک های عملکرد کار باشد.

کاردرمانگران می‌توانند در مورد استفاده از وسایل کمکی و تجهیزات تطبیقی که می‌توانند استقلال و ایمنی را افزایش دهند، توصیه و آموزش دهند. به عنوان مثال می توان به وسایل کمک حرکتی، دستی، وسایل کمکی پانسمان و ظروف مخصوص اشاره کرد.

کاردرمانگران می توانند محیط خانه را ارزیابی کنند و برای بهبود دسترسی و ایمنی توصیه هایی برای اصلاحات ارائه کنند. این ممکن است شامل نصب میله‌های دستگیره، رمپ یا بالابر پله‌ها و چیدمان مجدد مبلمان برای ایجاد مسیرهای روشن باشد.

ام اس می تواند بر عملکرد شناختی تأثیر بگذارد، از جمله حافظه، توجه و مهارت های حل مسئله. کاردرمانگران می‌توانند استراتژی‌ ها و تمرین‌ هایی را برای مقابله با چالش‌ های شناختی و تقویت عملکرد شناختی، مانند وسایل کمک حافظه، تکنیک‌ های سازمانی و فعالیت‌ های بازآموزی شناختی ایجاد کنند.

سایر راهکارهای کاردرمانی

کاردرمانگران به افراد و خانواده هایشان درباره ام اس، مدیریت علائم و تکنیک های خودمراقبتی آموزش می دهند. آنها همچنین در توسعه راهبردهای مقابله ای برای مدیریت تأثیر عاطفی و روانی زندگی با ام اس، راهنمایی و پشتیبانی می کنند.

کاردرمانگران به افراد مبتلا به ام اس کمک می کنند تا توانایی خود را در انجام فعالیت های روزانه مانند حمام کردن، لباس پوشیدن، نظافت و آماده سازی غذا بهبود بخشند یا حفظ کنند. آنها ممکن است تکنیک های جایگزین را آموزش دهند یا تجهیزات تطبیقی را برای تسهیل مشارکت مستقل و ایمن در این فعالیت ها فراهم کنند.

مداخلات کاردرمانی متناسب با نیازها و اهداف منحصر به فرد هر فرد است. جلسات منظم و ارزیابی‌های مجدد دوره‌ای ممکن است برای نظارت بر پیشرفت و انجام تنظیمات برنامه درمانی در صورت لزوم انجام شود. همکاری با یک کاردرمانگر می تواند افراد مبتلا به ام اس را برای حفظ استقلال خود، سازگاری با چالش ها و بهینه سازی رفاه کلی خود توانمند کند.